Isa pa na mapapansin natin sa kwento ay sinabihan ni Donya Maria Blanca si Don Juan na pag-isipang mabuti kung sino ang maaaring niyang maging tunay na kakampi at kaaway sa buhay. Tulad sa buhay ng isang mamamayang Pilipino na kinakailangan nating maging mapanuri sa ating kapwa at lalong lalo na sa sistema ng ating gobyerno, huwag tayong basta basta magpaniwala sa mga animo’y ganda at bango na kanilang ipatutupad sa atin, nararapat na pag-isipang mabuti ang lahat ng bagay sa mundong ito nang hindi tayo maloko at maging isang sunud-sunuran lamang. Nararapat na bilang isang mamamayan ay maging bukas palagi at ating mata at isipan.

      At ang pinakamahalagang mensaheng na iniwan ng kwento sa mga manonood bago matapos ang dula ay ang isang habilin ni Don Fernando. Sinabi ni Don Fernando na iniiwan na niya ang kaniyang korona sa bawat isa sa atin na maaaring maging pinuno ng bayan. Nawa’y isa itong paalala at hiling na ang sana raw na mamumuno sa bansang ito ay isang taong may busilak na puso, isang pinuno na gagampanan ang kaniyang tungkulin at responsibilidad para sa ikagaganda ng bayang ito.

     Sa kabuuan ng palabas, masasabi kong napakaraming emosyon, saloobin at mensahe ang aking naramdaman at nalaman. Isa lamang ito sa mga patunay na ang sining ay gumaganap ng isang mahalagang papel sa paghubog ng kamalayan ng kaisipan ng bawat tao. Isang kamalayan tungkol sa realidad at posibilidad na maaaring natin kaharapin sa mundong ito. Ang sining din ay isang instrumento upang buuin ang sarili nating katauhan lalong lalo na sa ating bansa mula sa ating mga ninuno, matapos sakupin ng mga dayuhan at sa kasalukuyang panahon. Ngunit higit sa lahat, nasa atin pa rin naman ang desisyon kung papaano natin tatanggapin at isasabuhay ang bawat mensahe na nais iparating ng sining sa atin. Ang sining ay isa lamang instrumento na magbibigay paalala at gabay sa atin sa mga bagay sa mundong ito.